Gecem Gündüzle Geldi - Geoffrey Brock - Çev: Ümit Ünal

Her şey çok basitti: Dönmüştün bana
Çok mutluydum, başka derdim kalmamıştı.
Kimin umurunda, beni terkedip gitmiş olman

O herifle günlerce yaşamışsın -kim takar.

Yaşlı köpeğimizle beni, evi tekbaşına

Koyup gitmişsin- hiç sorun değil. 
Anlaştık tamamen, sen ve ben ve

Mutlu köpeğimiz ve ferah bir uykuya daldık. 

Sabah uyandım, hala içim içime sığmıyordu

Gerçekler tepeme çökene kadar: Geç kaldın. İşe.

Bir: Yıllar oldu, günler değil.

İki: Köpeğiniz filan yoktu.

Üç: Dönmedi sana. Tersine başkasıyla evlendi.
Ha bir de, dört: Sen terkettin onu hatırlasana.

Ben? Evet ben. Ben terkettim. (Hatırlıyorum)

And Day Brought Back My Night

It was so simple: you came back to me
And I was happy. Nothing seemed to matter
But that. That you had gone away from me
And lived for days with him—it didn’t matter.
That I had been left to care for our old dog
And house alone—couldn’t have mattered less!
On all this, you and I and our happy dog
Agreed. We slept. The world was worriless.

I woke in the morning, brimming with old joys
Till the fact-checker showed up, late, for work
And started in: Item: it’s years, not days.
Item: you had no dog. Item: she isn’t back,
In fact, she just remarried. And oh yes, item: you
Left her, remember? I did? I did. (I do.)

 Geoffrey Brock