Blue*
Ümit Ünal**
Sometimes the noises of the night keep you up. Anxiety, another name for a cricket, keeps you up. Worries, the far away dogs barking, they keep you up. Creaking backdrops of school-plays you have seen keep you up. Those who are gone keep you up. Those who will never come back keep you up. Waiting keeps you up. Not waiting anything keeps you up. Patience hurts and keeps you up. Regret reeks, keeps you up. Shame itches, keeps you up. Words and looks planted in your mind keep you up. Silence keeps you up. Darkness keeps you up. A fire is lit in the darkness. It keeps you up. The fire is in you, burns inside your lungs and your heart. It doesn't burn you but it keeps you up. Sleep is the best escape but it is so far away, unreachable. Knowing, it keeps you up.
*Apichatpong Weerasathakul, 2018, 12 mins.
**Chronic insomniac.
This piece was published in March 2022 issue of Altyazı magazine.
Blue*
Ümit Ünal**
Bazen gecenin sesleri, uyutmaz. Endişenin adı cırcır böceğidir, uyutmaz. Uzak köpekler kaygının sesidir, uyutmaz. Hayatının gıcırtılı müsamere dekorları, uyutmaz. Göçmüşler, geçmişler uyutmaz. Gelmemişler, hiç gelmeyecekler uyutmaz. Beklemek, uyutmaz. Hiçbir şey beklememek, uyutmaz. Sabır acır, uyutmaz. Keşkeler ekşir, fokurdar, uyutmaz. Pişmanlık kötü kokar, uyutmaz. Utanç kaşınır, uyutmaz. Kafanda çakılı kelimeler, zihnine kazınmış bakışlar uğuldar, uyutmaz. Sessizlik, uyutmaz. Karanlık, uyutmaz. Karanlıkta bir ateş yanar. Uyutmaz. Ateş senin içindedir, ciğerlerinin, kalbinin içinde yanar. Yakmaz ama uyutmaz. Uyku kaçılacak en güzel yerdir ama çok uzaktadır, ulaşılmaz. Bilmek, uyutmaz.
*Apichatpong Weerasathakul, 2018, 12 dk.
**Müzmin uykusuz.
Bu yazı Altyazı dergisinin Mart 2022 sayısında yayınlandı.
